Kontrast oznacza przeciwieństwo między zestawionymi rzeczami, wyraźnie widoczną różnicę np. biały – czarny, duży – mały, szeroki – wąski. Kontrast odnosi się również do pojęć plastycznych np. barw jasnych i ciemnych, kresek miękkich i dynamicznych, falistych i prostych. W pracach plastycznych często spotyka się zestawienia kontrastowe poszczególnych ich elementów.
- Kontrast w rysunku – wprowadzenie i zastosowanie kresek o różnorodnych kształtach np. pionowych, poziomych, pochyłych, niepasujących do siebie. Rysunek kontrastowy to także obraz z wyraźnym światłocieniem.
- Kontrast w malarstwie – występuje przede wszystkim w zestawieniu barw przeciwnych, które w sposób zauważalny różnią się od siebie np. barwy jasne i ciemne, ciepłe i zimne itp.
- Kontrast w rzeźbie – najlepiej widoczny jest w sposobie opracowania powierzchni bryły jak i w połączeniu kilku materiałów rzeźbiarskich. W przypadku pierwszym różnica dotyczy faktury, większą siłę odziaływania mają fragmenty dzieła wykute czy wyżłobione od powierzchni płaskich, wygładzonych lub szlifowanych. Podobnie kontrast wystąpi przy zmieszaniu odmiennych materiałów rzeźbiarskich w jednej kompozycji na przykład drewna z kamieniem czy metalu ze szkłem.
- Kontrast w fotografii – podobnie jak w rysunku czy malarstwie dotyczy kształtu, barwy i światłocienia. Zdjęcie kontrastowe charakteryzuje się grą planów jasnych ( naświetlonych )i ciemnych ( nienaświetlonych ).
- Kontrast w architekturze – przejawia się zwykle w zróżnicowaniu bryły budynku lub rodzaju użytych materiałów konstrukcyjno – budowlanych. Poszczególne elementy architektoniczne kontrastują ze sobą przez różnice ich wielkości, kierunki statyczne i dynamiczne, barwy itp.